İlk renkli fotoğraf nasıl yapıldı?

• Edmond Becquerel, ilk renkli fotoğrafı 1848’de yarattı, ancak 170 yılı aşkın bir süredir kimse nasıl yaptığını bilmiyordu.
• Paris’teki üç kurumdan araştırmacılar, ilk kez, Becquerel’in gümüş iyonlaştırılmış bir sayfada mor degradeleri gösterdiği anlaşılan görüntüyü oluşturmak için kullandığı süreci yeniden yapılandırdılar.
• Onların çalışması yapıldı yayınlanan bu ayın başlarında Angwandte Chemie Uluslararası Sürümü.

---

Yukarıda gösterilen dünyanın ilk renkli fotoğrafı fantezi değil; görüntü Photoshop’ta yapılan ve gümüş bir plakaya sıvanmış iki renk gradyanına benziyor. Ancak, farklı mor tonlarında iki şerit gösteren tuhaf görüntünün arkasındaki hikaye sandığınızdan çok daha derin.

Renkli fotoğraf, Fransız fizikçi Edmond Becquerel’in Paris’teki Muséum d’Histoire Naturelle’de ilk kez yarattığı 1848 yılına dayanıyor.

Becquerel’in fotoğrafı üretme yöntemi, doğası gereği sanatsal olandan daha ampirikti, kesinlikle popüler değildi ve Fransız Bilimsel Araştırmalar Merkezi’nin belirttiği gibi “çabucak terk edildi.”

Ayrıca Becquerel, Renkli Fotoğraf Keşfetme: Filmden Piksellere adlı 2014 kitabındaki bir pasaja göre çok az görüntü çekti ve kalanlar “gün ışığında hızla soluklaştı” .

Bu nedenlerle, hiç kimse, görüntüyü son 172 yıldır nasıl yarattığını gerçekten anlamadı – şimdiye kadar.

Le Centre de recherche sur la konservasyonundaki araştırmacılar, bir partikül hızlandırma tesisi olan SOLEIL senkrotron ve Laboratoire de Physique des Solides ile işbirliği içinde Becquerel’in farklı renklerden numune alma işlemini yeniden yarattılar. Ekip, görüntüleri nasıl çektiğine dair 19. yüzyıl hipotezlerini yeniden inceleyerek başladı, ancak 21. yüzyıl araçları hakkında bilgi sahibi oldu.

Bilim adamları, örneğin, ışıkla bir reaksiyon sırasında pigmentler oluştuğunda renkler yaratıldıysa, kimyasal bileşimde bir renkten diğerine farklılıklar olması gerektiğini biliyorlardı. Günümüz spektroskopi yöntemleri herhangi bir sapma göstermemiştir.

Fotoğraftaki morumsu tonlar, bazı dalgalarda olduğu gibi yeni bir genlikle yeni bir dalga oluşturmak için iki dalga bir araya geldiğinde, görüntüdeki renkler, görüntüdeki renklerle yaklaşık aynı boyutta mikro yapılar göstermelidir. karşılık gelen renkler için dalga boyları. Ancak elektron mikroskopisi hiç olmadığını kanıtladı.

Becquerel’in görüntüsü güneş ışınımındaki enerjiyi oluşturan çeşitli elektromanyetik dalgaların bir sürekliliği olan güneş spektrumunu tasvir eder . Kızılötesi dalgalar gibi daha uzun dalga boyları, ultraviyole veya görünür ışık gibi kısa dalgalardan daha az enerjiye sahiptir. Becquerel fotoğraflara “fotokromatik görüntüler” adını verdi.

Becquerel aslında ticaretin fotoğrafçısı değildi. Bunun yerine, çoğunlukla ışığa maruz kalan malzemelerin voltaj ve elektrik akımı üretebileceğini kanıtlayan fotovoltaik etkiyi keşfettiği için tanıyoruz . Günümüzün güneş pilleri için temel prensip budur. Ve eğer soyadı tanıdık geliyorsa, aynı zamanda radyoaktivite keşfeden biri olan Henri Becquerel’in babasıdır.

Bu bilim adamları renkli plakaları yakından inceleyene kadar Becquerel’in görüntüleri nasıl yaptığını keşfettiler: Metalik gümüş nanoparçacıkları görüntüyü yakalamak için kullanılan gümüş plakadaki gümüş klorür tanelerinin matrisinin içine sakladılar. Bu nanopartiküller, günümüz karanlık odalarında hala kullanılan gümüş klorür temaslı baskı kağıdına benzeyen ışığa duyarlıdır.

Araştırmacılar, ışığın rengine (ve dolayısıyla enerjisine) dayanarak, gümüş nanoparçacıkların gümüş plaka üzerindeki boyutlarının ve konumlarının dağılımının değiştiğini varsaydılar. Kırmızı rengin ortaya çıkabileceği yerde, gümüş nanoparçacıkların mavinin göründüğü yerden farklı bir saçılımı vardır. Bu şekilde, plaka, aslında ona neden olan renk hariç, tüm ışık renklerini emebilir: gördüğümüz.

Şimdi durum kapandı ve mümkün olan en meta çözüm olabilir. Becquerel, gümüş tabakayı görünür spektruma maruz bırakarak görünür spektrum görüntüsünü yaptı.