Bildiğini Düşünüyorsun, Ama Bilmiyorsun

Veriye dayalı karar verme, sıklıkla gerekli verileri elde etmek için bir mekanizma olarak denemeyi gerektirir. Bununla birlikte, fikir temelli verilere dayanarak veri odaklı karar vermeye geçişte şirketlerle çalışırken, sık sık geri adım atıyorum. Tipik yorum şu anda elimizdeki belirli soruların cevaplarını zaten biliyoruz ve bunu yeterince kesin olarak bildiğimizden, bir deneme çalıştırmanın getirdiği maliyet sadece israf.

Zaten bildiğimiz fikir elbette gerçeğe aykırı bir tezat oluşturuyor. Araştırmamız, tipik yazılım sistemlerinde bulunan tüm özelliklerin yarısının veya daha fazlasının kullanım eksikliğinden veya kullanılmamasından kaynaklanan atık olduğunu göstermektedir. Yine de bu özelliklere ihtiyaç duyulduğunu bilen bireyler, ekipler ve şirketler tarafından öncelik verilmiştir . Karar verme süreçlerinizin doğruluğu azsa, diğer çalışma yöntemlerini araştırıp araştırmayacağımızı merak edemem.

Neden insanların zaten bildiklerini iddia ettikleri durumlarla karşı karşıya kalmaya devam ettiğimi düşündüğümde, insan psikolojisinin en az üç yönünün burada olduğunu düşünüyorum. Birincisi, “ yüzünü ya da itibarını kaybetme ” kavramı var . Çoğu şirkette, uzun süredir belirli işlevsellik ve özellikleri teşvik eden ve en ayrıntılı gerekçeleri inşa eden bireyler vardır. Veriler aniden müşterilerle ilgili inançlarının ve önceliklerinin yanlış olduğunu gösterirse, bu önemli bir yüz kaybına neden olur. Bu durumlarda, yüzünü kaybetme riskinin çoğu zaman gerçekleri bilmekten daha önemli olduğu düşünülmektedir.

İkinci yönü, onaylama yanılgısıdır. İnsanlar olarak her duruma birtakım inançlar ve önyargılarla giriyoruz. Bu önyargı, bilginin önyargımızı ihlal edip etmediğine bağlı olarak yeni bilgileri farklı şekilde ele almamıza neden olur. Bu, önyargımızla uyuşmayan verileri göz ardı etme ve mümkün olmadığında, inancımıza uyması için verileri yeniden yorumlama eğilimine yol açar.

Üçüncü yön grupsuzluktur . Çoğu şirket başlangıçta başarılı oldu çünkü o zamanlar tartışmalı olarak kurulmuş bir şey biliyorlardı. Bu genellikle organizasyonda “bize karşı onlara”, “daha ​​iyi biliriz” kültürüne yol açar. Bunları örgütsel gölge inançlar olarak adlandırıyoruz – şirket genelinde geniş çapta tutulan ve geçmişte doğru olan inançlar ancak artık doğru değil. Buradaki zorluk, bu inançları tutmanın grup kimliğinin bir parçası olabileceğidir, bu yüzden bunları sorgulamak, ekibin geri kalanı tarafından dışlanmasına yol açabileceği için çok risklidir.

Bu zorluğun üstesinden gelmenin tek yolu, bildiğimizi düşündüğümüz şeylerin çoğunun aslında yanlış ya da en azından onaylanmamış olduğunu kabul etmektir. İnançlarımızı sorgulayarak ve bazı inançların gerçekliğe dayanıp dayanmadığını öğrenmemizi sağlayan hipotezleri formüle ederek çok daha yüksek bir doğruluk sağlayabiliriz. Her türden hipotezleri test etmek için kullanılan araç elbette deneydir. Saf istatistiksel olarak doğrulanmış deneyler yapabiliriz, ancak yarı deneyler, çapraz geçişler deneyleri veya diğer teknikler de doğru ve alakalı bilgiler sağlayabilir. Buradaki zorluk, çoğu deneyin iş yararları açısından beklenen sonuçları üretmediğini, ancak içinde bulunduğumuz bağlam hakkında daha fazla bilgi sağladığından, yine de başarılı sayılması gerektiğidir.

Sonuç olarak, bu yazıda yapmaya çalıştığım asıl nokta, hepimizin doğru olacağımız her türlü inançla dolaştığımız, ama bunların çoğunun doğru olmadığı. Bu, hayatımızın bazı yönlerinde iyi olsa da, sektördeki felaketin bir reçetesidir. Faaliyet gösterdiğimiz gerçek, gerçekliğe dayanarak kalmalıyız. Bunu, kendi inançlarımızla ve meslektaşlarımızın inancıyla ilgili sağlıklı bir kuşku ile yaparak sürdürüyoruz. Ne zaman işler uzaktan sorgulanabilir olsa bile, daha fazlasını bulmak için sahip olduğumuz temel mekanizma denemedir. İşleri deneyelim ve çoğu deneyin acil ticari faydalara yol açmayacağını, ancak her deneyin bir işletme olarak faaliyet gösterdiğimiz gerçekler hakkında daha fazla bilgi edinmek için bir fırsat olduğunu kabul edelim. Unutma: Bildiğini düşünüyorsun.

Bu mükemmel yazı için Niximera adına Jan Bosch‘a teşekkürlerimi ve saygılarımı iletirim.