Koronavirüs sırasında doğum yapmak

Danielle iki hafta önce döndü ve hala büyükanne ve büyükbabaları tarafından sarılmamıştı. 

Yaklaştılar. Danielle hastaneden serbest bırakıldıktan sonra, anne babası Andrew ve Joanne ile birlikte, baba tarafındaki dedesi evi ziyaret etti. Danielle’e yaklaşmadılar ya da onu kucaklamadılar. Bunun yerine güvertede durdular. Sadece güvenli olmak için. Sosyal mesafeye duyulan ihtiyaç ve yaşlıların virüse karşı savunmasızlığı göz önüne alındığında – muhtemelen doğru çağrıdır.

Danielle, İspanyol gribinden bu yana en yaygın salgının garip kaosunda doğan bir bebek.  

Mart 2020 ve COVID-19 , vakalar yükselmeye devam ettikçe tüm dünyayı kilitlemede tutuyor . Etkilenen hemen hemen her ülke, hastalığın yayılmasını durdurmak için kısıtlamalar getirdi. ABD’de birçok eyalet tamamen kilitlendi. Koşulların korkunç olduğu İtalya’da insanlar esasen ev hapsinde. İspanya’da ordu, yaşlıların bakım evlerini dezenfekte eder ve genellikle süreçte cesetler keşfeder . Bildiğimiz gibi hayat değişti. 

Hastaneler, özellikle doğum merkezleri, bağışık olmaktan çok uzaktır. Son birkaç hafta içinde, hastaları ve personeli korumak için uygulanan süreçler önemli ölçüde değişti.

Avustralya’da, hamile annelerin doğum odasında genellikle iki destek kişisine izin verilir – belki bir eş ve bir ebeveyn. Şimdi sadece bir tanesine izin var. Bir zamanlar ziyaretçilere açık olan kapılar artık kilitli. Kelimenin tam anlamıyla kilitli. 

Bu değişiklikler mevcut iklimde mükemmel bir anlam ifade ediyor. Hastanelerin, diğer tüm kurumlardan daha fazla, nüfusun risk altındaki bölümlerini koruması gerekmektedir. Buna hamile kadınlar ve yeni doğanlar dahildir. 

Son zamanlarda ikinci kez baba olan Jason, “Bu garip. Kesinlikle hastanede ziyaretçiye izin verilmiyor” diyor. “Sadece ortaklar. Yeni ebeveynlerin bir bebekle nasıl yaşayacaklarını öğrenmelerine yardımcı olmak için her zamanki sınıflarını yapmayı bıraktılar.”

Değişiklikler bazıları için zor oldu.

Ülke çapında ebeleri temsil eden kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Midwives Australia sözcüsü Marie Heath, “Bu kısıtlamaların doğum sırasında etkisi birçok kadın için çok travmatik olacak” diyor.

Ebeler bir şey söylüyorsa, bu kısıtlamalar – ve ebeveynleri beklemenin endişeleri – kötüleşmek üzere.

Heath, Danielle’in büyükanne ve büyükbabasının torunlarıyla aynı evde durdukları için şanslı olduklarını söylüyor. 

Doğum Joanne için bir bulanıklıktı. Acıyı hatırlıyor. Doğumdan sonraki ilk saniyesinde bebeğini teslim ettiğini hatırlar. Her şeyden önce saati hatırlıyor.

Uğursuz kırmızı basamaklı büyük boyutlu bir dijital saat, sürekli ilerliyor. Doğum sırasında, nefesini düzenlemeye çalışırken, Joanne aşina olduğu bir saat olan o saate sürekli olarak odaklandı. Avustralya genelinde acil servislerde kullanılan bir saat. Joanne bunu fark etti, çünkü kendisi bir doktor.

Bir doktorun cezalandırma saatlerinde çalışmak son derece zor bir hamileliğe katkıda bulundu. 

“Zordu,” diyor Joanne. “Çoğu için çok iyi değildim.”

Joanne hamileliğinin çoğu için sabah bulantısı çekti ve sonunda yüksek tansiyon ve genellikle yaklaşık 20 haftada ortaya çıkan potansiyel organ hasarı ile karakterize bir gebelik komplikasyonu olan preeklampsi teşhisi kondu. (“İronik bir şekilde hamileliğin tadını çıkarmaya başladığım nokta bu,” Joanne şaka yapıyor. “İşte o zaman daha iyi hissetmeye başladım.”)

Bazen bizden bir şey çalınmış gibi hissediyorum.

Acil serviste doktor olmak ve hamile kalmak inanılmaz derecede zordur.

“Sık sık yemek için zamanın yok, tuvalete gitmek için zamanın yok” diyor Joanne. “Bunun üzerine toksoplazmoz veya listeriosis veya kızamık gibi kaçınmak istediğim enfeksiyonları olan düzenli hastalarımız var.”

Karşılaştırma yapmak gerekirse, Joanne’nin emeği nispeten açıktı. Kocası Andrew, “son harekete başlamak gibi” olduğunu söyledi.

“Resmi olarak bir saat bir dakika sürdü,” diyor Joanne.

CORONAVİRUS GÜNCELLEMELERİ

• Zoom mu kullanıyorsunuz? Gizlilik risklerine dikkat edin
• Uzmanlar yataktan çalışmamalarını söylüyor. Yine de bunu nasıl yapacağınız – ergonomik olarak
• Coronavirus 1,200 $ uyaran kontrolü: Uygun olup olmadığınızı öğrenin
• Dizüstü bilgisayarınız Katlanır @ ev projesi ile COVID-19 ile savaşmaya yardımcı olabilir

O bir doktor olduğu için, doğum sırasında çoğu hasta ile karşılaştırıldığında Joanne durumun daha fazla farkında olduğu anlar vardı. Bebeğinin kalp atış hızının monitörde yavaşladığını duyabiliyordu ve ebeler gitmesini söylemeden önce bunun sonuçlarını anlayabiliyordu .

Doğumdan hemen sonra Joanne, doğumdan daha kötü bir acıdan şikayet ederek tiyatroya koştu. 2 saatlik bir Danielle, kocası ve şimdi babası Andrew’un eline yerleştirildi. Ailesi, ilk korkunç saatler boyunca ona rehberlik edecek ek destek personeli yoktu. 

“Bu benim bebeğim,” diye düşündü Andrew. “Biz bunun için buradayız.”

Kapıların kilitlenmesi

Joanne’in preeklampsi tanısı hastaneye sık sık gitmesi gerektiği anlamına geliyordu. 

Başlangıçta koronavirüs önlemleri minimaldi. Zaten panik satın alma, tuvalet kağıdı kıtlığı ve yaklaşmakta olan kaosun öncülerinin raporları vardı. Ancak hastanede çok fazla değişiklik olmamıştı. 

Bir haftadan kısa bir süre içinde politikalar önemli ölçüde sıkılaştı. Değişiklikler mantıklıydı, ancak kızının yaklaşan doğumundan endişe duyan Joanne gibi hamile bir anne için tanık olmak zordu.

“Dört gün içinde, kapıların koğuşlarda kilitlenmesine hiçbir gerçek kısıtlama getirilmedi.”

Andrew sürekli hastane personeli tarafından kimlik ve her zaman giymesi istenen bileklik için kontrol edildiğini hatırlıyor.  

Artık taburcu edildiğine ve evine döndüğüne göre, Danielle’in doğumundan bu yana Joanne ve Andrew için zor geçti. Süpermarketlerde panik satın almak, yeni doğmuş bir çocuğa ebeveynlik yapmak için gerekli olan bazı ihtiyaçları satın almayı zorlaştırdı. Formüle, bebek bezlerine, göğüs pompasına ihtiyaçları vardı. Andrew, ihtiyaç duydukları her şeyi elde etmek için üç ayrı süpermarketi ziyaret etmek zorunda kaldı.

“İhtiyacımızın farkında olmadığımız şeyleri almaya çalışırken şaşkınlıkla dolaştım” diyor Andrew. Herkes normal hareket ediyordu ve Andrew kuyrukta ona çok yakın duran müşterilerde hayal kırıklığına uğradığını hatırlıyor. 

“Kaybetmiş olabileceğim bir şey söylersem hissettim” diye hatırlıyor. “Her kapıdan girdiğimde ellerimi dezenfektanla yıkayarak hastane modundan çıkardım. Şimdi insanların buna saygı duymadığı gerçek dünyadaydım.”

Eyaletler arası kilitlenmeler ve sosyal uzaklıklar hakkındaki kurallar nedeniyle, güverteden güvenli bir mesafede duran dedesi dışında hiçbir aile üyesi Danielle ile ilk kez düzgün bir şekilde tanışmadı. 

“Bazen bizden bir şey çalınmış gibi hissediyorum” diyor Joanne. 

“Normal deneyim gerçekleşmeyecek. Kahve için başka yeni annelerle buluşamayacağım, bebeği senin gibi arkadaşların ve ailenle buluşmaya götüremem.” 

İkinci kızı Amelia’yı bu hafta dünyaya davet eden Jason, biraz farklı bir deneyime sahipti. Bir ebeveynin bu süreçten ikinci kez geçmesi bekleniyor. Orada bulundum, bitti. Örneğin, aile üyelerinin ziyaret edememesi konusunda daha az endişe duyuyor. Eğer bir şey varsa, mühlet hoş karşılar.

Ama aynı zamanda ilk kızının doğumuyla ikincisinin arasındaki farkların da farkındaydı. 

“Salonlar iki yıl öncesine göre çok daha sessiz” diyor.

Jason’ın kızı, sözleriyle, hipoglisemi ve sarılık sonucu bir “engebeli başlangıç” geçirdi. Bu, özel bakım kreşinde üç gün kalmakla sonuçlandı. 

Salonların etrafında dolaşmak bu sefer farklı hissettiriyor.

Jason, “İnsanlar anlaşılır bir şekilde birbirlerine olan mesafelerini koruyorlar” diyor. “Bu yerde küstah bir öksürük ya da hapşırma gibi hissediyorum beni vuracak. Bugün hapşırmak için çok uğraştım ve boynumdan bir kas çıkardım.”

Fakat Jason gelecek konusunda iyimser. İlk kızının doğumundan sonra daha stresli olduğunu söylüyor. O zamanlar iklim değişikliğini durmadan vurguladı ve koronavirüs krizine verilecek yanıtın önümüzdeki yıllarda net bir pozitif olup olmayacağını merak ediyor.

Her iki durumda da, Jason’ın her iki çocuğu için beklediği gelecek şimdi değiştirilemez bir şekilde değişti. 

“Şu anda geleceğinin neye benzeyebileceğini açıkça hayal etmek zor. Umarım onu ​​o geleceğe yatırım yapmak için yetiştiririz ve bunu asla kabul edilmez.” 

Tartışma

Doğumdan bir hafta sonra, Joanne ve Danielle zaten bir ebeden ev ziyareti yaptı, ancak Joanne ek kısıtlamalar gelecekteki ziyaretlerin iptal edilmesine neden olacağından endişe ediyor. 

Midwives Australia’dan Marie Heath, ziyaretlerin devam etmesi gerektiğini, ancak 15 dakika ile sınırlı olduğunu söyledi. NSW Health onaylı ebelerden bir temsilci, evdeki herhangi birinin hasta olup olmadığını belirlemek için risk değerlendirmeleri yapmakla yükümlüdür. Birisi hasta ise ebeler, “uygunsa telefon veya görüntülü görüşme gibi alternatif iletim yöntemleri” ni düşünebilir.

Heath, “Meslektaşlarım, sistemdeki çalışmanın çok korkutucu olduğunu biliyorum, özellikle de olayların nasıl olabileceği konusunda çok fazla yön olmadığı için.”

Gelecek haftalarda doğum yapmaya hazır olan, COVID-19 ve küresel etkisi hakkında daha somut bir anlayışa sahip olan kadınların ebelerin arasında doğum yapan Joanne gibi kadınlara kıyasla daha fazla stres ve endişe yaşayacağı yönünde bir his var. ilk karışıklık ve kaos.

Karantinalar ve sosyal uzaklığın bir sonucu olarak Heath, aile içi şiddetin artmasından endişe duyuyor. Kilitlenmenin doğum yapmaya hazırlanan kadınların zihinsel durumu üzerindeki etkisini görmeye başladığımıza inanıyor. 

“İyileşmeden önce daha da kötüye gidecek” diyor. “Kadınların başa çıkması gereken tecrit düzeyini artıracak ve bu endişe kaynağı olacak.

Hamile kadınlara güven vermek amacıyla, Dr Vijay Roach, The Royal Australian ve Kadın Doğum ve Jinekoloji Yeni Zelanda Koleji başkanı Vimeo video yayınladı yardımına tavsiyelerde, bu endişeler bazı yatıştırmaya.

“Hamile kadınların endişe ve depresyon gelişme riski daha yüksek olduğunu hatırlamamız gerekiyor.” “Bu eşiniz için de geçerli olabilir. Kendinize iyi bakın. Kendinize karşı nazik olun. Anksiyete veya depresyon belirtileriniz varsa, sağlık uzmanınızla konuşun ve uygun bakımı alın.”

Ayrıca aktarmak istediği bazı önemli gerçekler: COVID-19’lu hamile kadınlar genellikle sadece küçük semptomlar gösterir ve virüsü bebeğe geçirmez. Virüsün bebeğe zarar vereceğine veya herhangi bir anormallik oluşturacağına dair kanıt yoktur. 

“Sizi güvence altına almak istiyorum,” dedi, “gerçekleşecek en olası şey siz ve bebeğiniz iyi olacak.”

Gelecek 

Joanne bir yıl boyunca doğum izni almayı planlıyordu, ancak şimdi çok daha erken çalışmaya geri dönmesi gerektiğini düşünüyor.

Birincisi, kocası Andrew perakende olarak çalışıyor ve perakende koronavirüs pandemisinin en kötü hit endüstrilerinden biri. İkincisi, Joanne dünyada umutsuzca doktorlara ihtiyaç duyan bir doktor.

“Erken işe dönüp Danielle’i evde bırakırsam kendimi suçlu hissederim, ama geri dönüp çalışmazsam kendimi suçlu hissederim.”

Andrew iş durumundan emin değil. Mağazasındaki perakende satışlar, koronavirüs sonucunda neredeyse% 20 oranında düştü ve düşmeye devam ediyor. Başlangıçta bir ay babalık izni almayı planlamıştı, ancak iki hafta kısaltması istendi. Bunun iyi bir işaret mi yoksa kötü bir işaret mi olduğunu bilmiyor.

“Bir gelecek planladık,” diyor Joanne, “ama şimdi bu gelecek önemli ölçüde farklı.”

Ama herkes sağlıklı ve birlikte kaos içindeler. Nihayetinde, Andrew diyor önemli olan bu.

“Biz sadece mantıklı olanı yapmak ve Bazıları bunun bir kısmını, garip hissediyorum gidiyor. İçinden almak zorunda. Bu nasıl oynadığını bilmiyorum etti garip hissettim, ama onu var. 

“İşe yarayacak bir yol bulacağız.”

Kaynak : cnet.com